ภาษาใต้ ฉันรักเธอ  บอกรักภาษาใต้ ภาษาใต้

ค.
คง : ข้าวโพด
คร๊องคร่อ : โทรม ,คนอมโรค
คร๊อด : กัด, แทะ
ครัน : มาก
คราก : เบื่อหน่าย ท้อแท้
คร้ามคร้าม : กลัวเกรง
คร่าว : รอคอย
ครุนครุน : มากมาย
ครุ่นเครง : ครื้นเครง
คลิง : คลึง
ค่อมือ : ข้อมือ
ค่า : เท่า เสมอกัน
ค่าราด : ค่ากำนัล, ค่าจ้าง
คุ่นคิ่น : เกือบไม่พอ, จวนตัว, กระชั้น
คู่หลิบ หรือ คุหลิบ : กระพริบตาถี่ๆ
เคยปลา : ปลาร้าแบบแห้ง แต่กรรมวิธีไม่เหมือนอิสาน
เคลี่อน อ๊อก : คลื่นไส้
แค่นด้าย : พอใช้ได้
แคว็ก : ควัก-ล้วง
แคว็ด : บิดเบี้ยวไปจากปกติ
โคม หรือ ไอ้พุ่น : กะละมัง

ง.
งวม : งอม
ง๊อกแง๊ก : โยก, คลอน, ไม่แน่น
งอบแงบ : ทำปากบิดเบี้ยวไปมาด้วยความไม่พอใจ
งับ : ทุเลา
งุมงำ : พึมพำ
งูบองหลา : งูจงอาง
เงิ้ง : ชะเง้อ
แงบแงบ : สาหัสเจียนตาย
แงม แงม : ชักช้า

จ.
จก : กระจก
จอก : แก้ว
จ๊อง--ถอ็กจ็อง : ตั้งขึ้น--ชูชัน
จังหู : มากเหลือเกิน
จันหวัน : ดื้อรั้นไม่เข้าเรื่อง
จับจันทร์ : จันทรุปราคา
จับหวาด : รนหาที่
จากบาด : ฟุ่ยเฟือย สุรุ่ยสุร่าย
จ้าน : มาก
จี : ปิ้ง....ย่าง (จีเคย จะได้เคยจี)
เจ้ย : ตะแกรงขอบต่ำแบบกระด้ง ใช้ช้อน หรือ ตากปลา
แจ็ก แจ็ก : มาก
แจ้ง : สว่าง
โจ : โจ เป็นเครื่องรางชนิดหนึ่ง นิยมใช้ในหมู่ชาวสวนภาคใต้ของไทย เชื่อว่าสามารถป้องกันขโมย และจะส่งผลร้ายต่อผู้ที่มา ขโมยผลไม้ในสวนได้ มีด้วยกันหลายรูปแบบ เช่น โจกระบอก (ทำจากกระบอกไม้ไผ่), โจป๊อง (ทำจากกระป๋อง), โจพรก (ทำจากกะลามะพร้าว) และโจหลอกจะปวดท้อง
โจ้งครึม : โจ่งแจ้ง, ชัดเจน

ฉ.

ฉวย : หยิบ, จับ
ฉ้อ : โกง
ฉ็อกแฉ็ก : เล็กๆ, น้อยๆ
ฉอดแหลด : พูดฉอดๆไม่หยุด--ช่างพูด
ฉ็อมๆ (ช๊อมๆ) : บ้าๆบอๆ สติไม่ดี
ฉางหวาง : ไม่สบโอกาส
ฉามฉาม : เช้าตรู่
ฉาว : เสียงดัง
ฉ่ำ : ช้ำ
ฉ้ำช้า : จามจุรี
ฉิ้งฉาย : อะลุ่มอล่วย, ออมชอม, ขอไปที
ฉุบ : จอง หรือ อิ๊บ
เฉ้งวับ : สวยบาดตาบาดใจ
เฉียง : ผ่า
แฉกแวกฉายวาย : กระจัดกระจาย
โฉ : ส่งเสียงดัง
ฉ๊อง : มีกลิ่นเหม็น-หรือกลิ่นไม่ค่อยดี

ช.
ชง : งง
ช็องด็อง : ทะลึ่ง
ชะหิ้ว, ช่าหิ้ว : ตะกร้า
ชังกั้ง : ทะลึ่ง, ตึงตัง
ชั้น : ปิ่นโต
ชันชี : สัญญา
ชับ : ถนัด
ชับชึก : มั่นคง แน่นหนา
ชิง แชง : เครื่องใช้กันฝนแทนร่ม
ชุ่น : ไม่อยู่นิ่ง
ชุบเหล็ก : ทำอะไรแบบไวๆลวกๆ.... เช่นอาบน้ำแบบชุบเหล็ก
ชู้รู้ : สู่รู้
เชิงกราน : เตาหุงข้าว
เชียก : เชือกทั่วๆไป
เชียกคอ-สายคอ ก็ว่า : สร้อยคอ
แช : ช้า
ช้ำ : ฉ่ำ
ใช้ชาติ : ผลกรรมสนองทันตาเห็น
ไช : ต่อย
ไชโข้ : ต้นพุงดอ

ซ.
ซกแซ๊ก : ชักช้า
ซัดท่า : ตั้งท่ารำ
ซิเบ้ง : ตาย
แซ็กๆ : มากมายก่ายกอง
แซ้งๆ-แส๊งๆ : อารมณ์ไม่ดี หงุดหงิด

ณ.
เณรเกด : ไม่เอาไหน ไม่เป็นโล้เป็นพาย

ด.
ดวมเดียม : จั๊กจี้
ดักดี้เดียม : จั๊กจี๋
ดังข้าว : ข้าวตัง
ดันพุง : ท้องขึ้น ท้องอืด
ดาดฟ้าเริก : รุ่งสาง
ดาน : เป็นแผ่น
ดานเฉียง : เขียง
ดายของ : เสียดาย
ดีดติ้ง : ระริกกะรี้
ดีปรีขี้นก : พริกขี้หนู
ดือ : สะดือ
ดุก : กระตุ้นเตือน
ดุกดิก : อยู่ไม่นิ่ง
ดุ้งดิ้ง : สะบัดสะบิ้ง
เดินหม๊องหม้อง : เดินช้าๆก้มๆเงยๆ
เดี้ยน : มาก ยิ่ง จัด
แดกเลือด : กินอย่างตะกละ
ไดตัว : เคยตัว

ต.
ตรอง : กะชอน
ตรอม : ไม้จำปา
ตรัน : ยัน ดัน
ตรึก : นับ----คำนึง
ตอด : กัดทีละน้อย พูดสอด
ตอโพรก : พรุ่งนี้
ตอรือ : มะรืน
ตอหรือ : เมื่อไร
ตั้งเขลง : ตั้งวางเด่นอยู่
ตังหน : วุ้นเส้น
ตาล่อ : โลภมาก
ตาหลวง : หลวงตา
ตาหลุน : ตาโต ตาพอง
ติกน้ำ : กระติกน้ำ
ตีบ : ปี๊บ
ตุด : หูด
เต็ด : จิ๊ดเดียว -เล็กมาก
เต็มบ่าว : โตเป็นหนุ่มเต็มที่
เต็มสาว : โตเป็นสาวเต็มที่
เติ้น (เติน) : ท่าน คุณ
แตงจีน : แตงโม
แตงเบา : แตงกวา
แตสวน : คนเดียว เช่น มาแตสวน คือมาคนเดียว ทำแต่สวน--ทำเอง
โตง : กระโดดขึ้นจับ
โต้หนัง : หมั้น จอง
ไตร : กรรไกร

ถ.
ถ็อกหวัก-- ยกหวัก : แผ่แม่เบี้ย
ถองขึ้น : ดันทุรัง
โถกรัดดวง หรือ ถูกรัดดวง : ถูกชะตา-เข้ากันได้ดี
โถกเหมือนโลกเคย บางถิ่นเรียกลูกเคย : ราคาถูกมาก

ท.
ทำเฒ่า---ปีนเฒ่า : ทำอวดดีกับผู้อาวุโสแบบไม่เกรงใจ
ทิศปลายตีน : ทิศเหนือ
ทิศหัวนอน : ทิศเหนือ
โท้ย : ซัดทอด-ใส่ความ

แหล่งข้อมูล http://www.nakhonmusic.com